Τα μονοπάτια του δήμου Φυλής
Ακολουθήστε τα χνάρια του χθες!
Υπάρχει ένα μονοπάτι στην Πάρνηθα που οδηγεί στην πηγή της «Κυράς». Πραγματικά δεν ξέρουμε τι είναι πιο ελκυστικό… η απίστευτη ομορφιά του τοπίου ή ο θρύλος που «περιπλανάται» μέσα από διηγήσεις; Η «Πηγή της Κυράς» (ή αλλιώς, «Κρύα Πηγή Φυλής»), είναι ένα μοναδικό σημείο που πρέπει κάποιος όχι μόνο να επισκεφτεί, αλλά και να μάθει την ιστορία του. Το κρυστάλλινο νερό της βρύσης, αποζημιώνει όλους εκείνους που φτάνουν μπροστά της, μετά από τη -σχετικά δύσκολη-ανάβαση. Μοναδικό επίσης αξιοθέατο, είναι και το αρχαίο θεατράκι, το οποίο είναι φτιαγμένο από τα ερείπια του ναού του Πανός.
Η γοητεία του Δρόμου του Νερού- «Ρέμα της Γιαννούλας».
Πριν γίνει γνωστό ως «ρέμα της Γιαννούλας», είχαν προηγηθεί δυο άλλες ονομασίες: «φαράγγι του Κελαδώνα» και «φαράγγι της Γκούρας». Παλαιότερα το μονοπάτι αυτό έκρυβε κινδύνους. Σήμερα, η διαδρομή αυτή μπορεί να γίνει από νέους πεζοπόρους, πάντα όμως με συνοδεία έμπειρων οδηγών. Η βόλτα ξεκινάει από το μονοπάτι της Γιαννούλας και γνώστες, συστήνουν η διαδρομή αυτή να γίνεται κατά τους μήνες Μάιο-Ιούνιο, όπου η στάθμη των νερών του ρέματος είναι χαμηλή. Το μονοπάτι – εκτός από 2-3 σημεία- είναι ομαλό. Ο περιπατητής, δεν έχει παρά να ακολουθήσει – πάντα με προσοχή- τον αρχαίο υδραύλακα, (ο οποίος είναι είτε χτιστός, είτε λαξευμένος στα βράχια) έργο- υπόλειμμα του Πεισιστράτιου υδραγωγείου, το οποίο οδηγούσε το νερό του φαραγγιού, μέχρι τα κτήματα του Ελαιώνα στην Αθήνα. Σε μια από τις στάσεις που θα κάνει ο επισκέπτης, θα συναντήσει ακόμα ένα αρχαίο μονοπάτι: το Ρωμαϊκό υδραγωγείο. Αυτό το μονοπάτι, το χρησιμοποιούσαν οι Ρωμαίοι ως κανάλι για να μεταφέρουν πρώτες ύλες. Στο σημείο «Διπόταμα», το «ρέμα της Γιαννούλας» συναντιέται με το «ρέμα της Θεοδώρας»… ένα μαγευτικό τοπίο, που σίγουρα αξίζει να αποθανατιστεί με ατελείωτα ΄΄κλικ΄΄.
Πρόκειται για ένα από τα πιο χαρακτηριστικά μονοπάτια για πεζοπορίας της Πάρνηθας. Το αρχαίο αυτό μονοπάτι, οδηγεί προς την Σπηλιά του Πανός και η διαδρομή του, ίσως είναι από τις ομορφότερες που μπορεί να κάνει κάποιος στην περιοχή. Είναι σωστά σηματοδοτημένο και εκεί που χρειάζεται προσοχή είναι, φτάνοντας στο ρέμα κοντά στην σπηλιά. Οι λαβές και το συρματόσκοινο, θα σας βοηθήσουν να προσεγγίσετε τη σπηλιά, ωστόσο καλό θα ήταν να φοράτε ορειβατικά μποτάκια και όχι αθλητικά. Η συντομότερη και ομορφότερη διαδρομή που προτείνεται είναι: Στροφή – Στράτι – Κιάφα Μαρίστα – ρέμα Γκούρας – Σπήλαιο Πανός. Το ρέμα Γκούρας δεν πρέπει να προσεγγίζεται όταν έχει νερό (ειδικά τους χειμερινούς μήνες) ή μετά από δυνατή βροχή.
Καλαμαρά – Αποστόλη – Πόρος – Κλημέντι.
Μια υπέροχη διαδρομή ανάμεσα σε πεύκα, πλατάνια και έλατα. Η σκιά τους «ακολουθεί» τον περιπατητή καθ’ όλη τη διάρκεια της βόλτας του, κάνοντας την έτσι πιο ευχάριστη και δροσερή, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες. Το μονοπάτι αυτό, διασταυρώνεται δυο φορές με το ρέμα της Γκρούρας. Στη θέση Κιάφα Μαρίστα υπάρχει η δυνατότητα παράκαμψης και πεζοπορίας μέχρι την κορυφή Άρμα. Από την Κιάφα Μαρίστα ακολουθώντας κανείς ξανά το δασικό δρόμο, καταλήγει στην αφετηρία στη θέση Καλαμαρά. Μια εύκολη και ανέμελη διαδρομή, για όσους θέλουν να απολαύσουν τη φύση σε ήρεμους ρυθμούς.
Πράσινη διαδρομή-Το Μονοπάτι του Φρουρίου
Μια διαδρομή με μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς μπορεί κανείς να συναντήσει στο διάβα του, την ίδια την ιστορία! Λόγω των αρχαιοτήτων που υπάρχουν, το Υπουργείο Πολιτισμού το συγκεκριμένο μονοπάτι το έχει ανακηρύξει ως «Πράσινη Πολιτιστική Διαδρομή». Ξεκινάει από το Φρούριο Φυλής, κατηφορίζει σε καλοσχεδιασμένο μονοπάτι που διασχίζει τη ξερή κοίτη ενός ρέματος και συνεχίζει την πορεία του, σε τμήμα αρχαίου δρόμου με εμφανές τις αλλοιώσεις του βράχου από τις ρόδες αμαξών. Στη διαδρομή υπάρχει μικρή παράκαμψη και πινακίδες που οδηγούν σε λαξευμένο αρχαίο υδραύλακα. Η – αρκετά κατηφορική- διαδρομή, κινείται δεξιά ή αριστερά του ρέματος της Θοδώρας και φτάνει σε κτίσματα που πιθανόν σχετίζονται με το υδραγωγείο. Περνώντας την όχθη του ρέματος, ο περιπατητής συναντάει πάλι το μονοπάτι που συνεχίζει προς τα Διπόταμα. Εκεί είναι το σημείο συνάντησης του ρέματος της Γκούρας (ή Γιαννούλας) και του ρέματος της Θοδώρας. Η διέλευση στα ρέματα, θέλει μεγάλη προσοχή τους χειμερινούς μήνες- ιδιαίτερα της Γιαννούλας- καθώς όταν έχει νερό το ρέμα ή μετά από δυνατή βροχή, το σημείο γίνεται επικίνδυνο. Η διαδρομή κινείται στις όχθες του ρέματος της Γιαννούλας, περνά κάτω από τα αναρριχητικά πεδία «Σκιά» και «902» και καταλήγει στην άσφαλτο, στην άκρη του οικισμού της Χασιάς.
Η συγκεκριμένη διαδρομή περνά από 11 αναρριχητικά πεδία (!) του ορεινού όγκου Ζαστάνι, Ράχη Καλίττ (ή Αλογόπετρα) και Τροκάνεζας. Στη Μονή Κυπριανού μπορεί κανείς να σταθμεύσει και να αναζητήσει τα κόκκινα σημάδια, που σηματοδοτούν την έναρξη του μονοπατιού.
Το μονοπάτι στην αρχή είναι ήπιο και βατό, συνεχίζει όμως σε πετρώδες έδαφος, το οποίο χρειάζεται προσοχή (πριν ξεκινήσετε, ρωτήστε κάποιον γνώστη της διαδρομής, για το είδος του παπουτσιού που θα πρέπει να φοράτε). Στο τέλος του δύσκολου τμήματος, η διαδρομή περνά από το αναρριχητικό πεδίο «Σπέλα Περιστέριτ» (ή Απέναντι Αλογόπετρα).
